مقاله بانکداری بین المللی

مقاله دانلودی بررسی بانکداری بین المللی

بی تردید نقش کانونی نظامهای بانکی در کارکرد نظام های اقتصادی انکارناپذیر است. در کشورهای صنعتی نقش بانکها طی دهه های اخیر با سرعت چشمگیری متحول شده و ابزارهای جدید همراه با فناوری نوین دراختیار خدمات بانکی درآمده است.

می دانیم که نظام بانکی کشور ما طی چند دهه اخیر به نحو نگران کننده ای از تحولات جهانی فاصله گرفته است. آنچه بر این وضعیت بیشترین تاثیر را گذاشته، ظهور و تداوم دیدگاههای غیرمتعارف درمورد نقش و کارکرد و هدفهای نظام بانکی است

از سالهای پیش از پیروزی انقلاب اسلامی، دیدگاههای سیاسی بر چگونگی شکل گیری و عملکرد نظام بانکی مسلط بوده است. به طوری که بازار پول و خدمات بانکی هرگز مجال کارکرد اقتصادی نیافت و سرکوب مالی، ویژگی غالب این بازارها بود. به همین دلیل نیز نرخهای بهره و سود بانکی حقیقی در سالهای پیش از پیروزی انقلاب نیز اغلب منفی بوده است. در سالهای پس از انقلاب چند مشکل دیگر نیز به این مشکل افزوده شد. ازجمله دولتی شدن بانکها، دست گشودن نظام سیاسی و اداری به منابع بانکها درجهت حل مسائلی که اصولا می بایستی با امکانات دولتی به حل آنها همت گماشته می شد، تعمیم سازوکارهای بودجه ای به منابع سیستم بانکی که منابع آن عمدتا از سپرده های مردم تامین می شد و مشکل مهمتر انتظار اجرای برنامه های رفاه اجتماعی یا تامینی توسط کارکردهای بانکی است. طبعا آنچه در ادبیات اقتصادی تحت عنوان سرکوب مالی خوانده می شود، همچنان طی دهه های اخیر درموردنظام بانکی کشور به روشنی قابل مشاهده است.

اینکه کشور ما همچنان از خدمات بانکی برخوردار است و بانکهای کشور پیوسته آثار تحرک و تمایل به ایستادگی، ترمیم آسیب ها و تداوم حرکت را ازخود بروز داده اند، مرهون تلاش مدیران و کارکنان سیستم بانکی است که از پرکارترین مجموعه نیروی انسانی کشور می باشند.

یکی از اهداف سیاست گذاران، هموارنمودن راه توسعه یک سیستم بانکی است که به بهترین وجه، کارایی و پایداری را ترویج و تشویق نماید. دیدگاه سنتی بیانگر یک بده بستان کاملا واضح میان این دو هدف است. با وجود این، مرور بر ادبیات تئوریک و تجربی، واقعیت دیگری غیر از این را پیشنهاد می کند.

یک محیط رقابتی، از طریق تشویق بیشتر به عرصه اعتبار در پایین ترین قیمت به ترویج کارایی تخصیص کمک می کند. با این اوصاف، یک سیستم بانکی که میزانی از قدرت بازار را به نمایش می گذارد ممکن است برای شرکتها و بنگاههای خصوصی، دردسترس بودن اعتبار را تقویت کند و این امر ممکن است انگیزه هایی را برای بانکها جهت گزینش وامها (که خود باعث تخصیص کارا می شود) فراهم آورد.

قدرت بازار در یک سیستم بانکی ممکن است به پایداری از این طریق کمک نماید که انگیزه هایی جهت کاهش رفتارهای ریسک پذیری ازسوی بانکها و همچنین انگیزه هایی جهت گزینش وامها (که کیفیت سبد وامهای بانکها را افزایش می دهد) ایجاد نماید.

درهمان حال سیاست هایی مانند الزامات سرمایه ای، قوانین افشای اطلاعات و بیمه سپرده ها، ممکن است انگیزه های دیگری برای بانکها جهت اتخاذ رفتارهای محتاطانه حتی در سیستم های رقابتی ایجاد نماید.

مسایل فراروی اصلاحات اقتصادی ایران درحوزه بانکداری بین المللی

محیط فعلی اقتصاد بین الملل، دربرگیرنده توده به هم پیچیده ای از فرصتها و تهدیدها برای اقتصادهای ملی است. از این رو، به کارگیری یک الگوی مناسب اصلاحات اقتصادی، قابلیت بهره برداری از فرصتها را بالا برده و بالعکس امکان تأثیرگذاری تهدیدها را کاهش می دهد. در این ارتباط، از یک طرف ما در جهانی به سر می بریم که قادر به جذب سرمایه های مالی از خارج برای تحقق بخشیدن و حتی تسریع فرآیند اجرای برنامه های توسعه بوده و از طرف دیگر جریانات مزمن خروج سرمایه از کشور فعال بوده و می باشند. یکی از حوزه های مرتبط با حرکت سرمایه، شبکه پولی کشور در حوزه بانکداری بین المللی می باشد که به طور مشترک سازمان اجرایی ورود سرمایه ارزی، خروج سرمایه ارزی و تخصیص سرمایه ارزی است.

مسائل عمده فراروی اصلاحا اقتصادی کشور در حوزه بانکداری بین الملل در زمینه های زیر می باشند:

1 محدودیت روشهای تأمین مالی که خود در برگیرنده ابعاد نظری و اجرایی است.

2 مدیریت ساده و سنتی ذخایر خارجی

3 گسترده نبودن وسایل و روشهای پرداخت نوین بین المللی

بر مبنای اطلاعاتی که تا کنون به دست آمده، فرضیه ها ی مرتبط با مسائل فوق الذکر عبارتند از:

1 محور مسائل موجود طرح شده اجرائیسازمانی و نه پایبندی های عقیدتی است.

2 برنامه سوم توسعه به طور جدی به مسائل فوق نپرداخته است.

3 گام مقدماتی برای پرداختن به مسائل فوق، سازماندهی جدید بانک مرکزی با هدف ارتقای توان بانکداری بین المللی است.

روش بررسی فرضیه ها، توصیفیتحلیلی و با استفاده از آمار محدود منتشر شده و در دسترس می باشد.

اقسام بانکداری بانکداری بین المللی

در ابتدا شایسته است به این مساله اشاره کنیم که سابقه بانکداری بین المللی به دوران پیش از میلاد مسیح بر می گردد.

در دوران متاخرتر، به عنوان مثال، در قرن 14 میلادی، بانکداران ایتالیایی مبالغ سنگینی به پادشاه انگلیس ادوارد سوم قرض می دادند، اما در عمل قرض هایشان برگردانده نمی شد. از اوایل دهه هفتاد میلادی در قرن بیستم، بانکداری بین المللی رشد سریعی یافت (همان گونه که در شکل زیر شاهد آن هستیم)...